Toen ik laatst bij Chocolatl binnenwandelde was één van de eerste repen waar Adil (de eigenaar) me op wees deze Ambanja Madagascar 2015 reep van Dandelion Chocolate. Ik had deze al eens gehad maar dan oogst 2014 en hij vertelde me dat ik zo mooi zou kunnen proeven hoeveel verschil er alleen al per jaar zit in de bonen van dezelfde plantage. En omdat dit één de lekkerste repen was die ik het afgelopen jaar heb geproefd moest hij dus mee naar huis.
Over de 2014 versie had ik op Bakeholics.nl al een review geschreven en ik hou van mijn betere repen bij hoe ze smaken in de boekjes van 33books.com, dus ik kon op die manier goed vergelijken hoe ze van elkaar verschillen.
Dandelion Chocolate is een chocolademaker uit San Francisco. Ze kopen zelf hun cacaobonen in en doen alle handelingen om van die bonen een reep te maken zelf, een echte bean-to-bar producent dus. Ze mengen al hun cacaobonen met 30% biologische rietsuiker en zo kom je op vrij gelijkwaardige repen waarbij je mooi de nuances van de verschillende cacoabonen en in dit geval ook oogst kunt proeven.
Ook deze reep zit weer in hetzelfde mooie dikke papier, ze gebruiken hier afval uit de Indiase textielindustrie voor en omdat het vrij onregelmatig van structuur is hebben ze er zelfs een oude machine voor gekocht omdat de moderne papiermachines een uniform papier vereisen om niet vast te lopen.
Maar dat is allemaal leuk en aardig het gaat natuurlijk om wat er in die verpakking zit. De bonen van deze reep komen van de Åkesson plantage in Madagascar een plek waar veel van mijn favoriete repen hun oorsprong vinden. Net zoals ik van vrij fruitige koffie hou vind ik dat bij chocolade ook gewoon het lekkerst.
Bij de Ambanja Madagascar 2015 komen vooral frambozen naar boven!
Waar de 2014 versie heel erg fruitig -en dan vooral gemengd rood fruit- was, komen bij deze Ambanja Madagascar 2015 reep vooral frambozen naar boven, erg zoete frambozen. Dan verandert de smaak langzaam richting Ethiopische koffie om langzaam over te gaan in limoen. Als ik zeg zoet, dit is nog steeds een 70% cacao reep. Ja, hij is erg puur, maar in verhouding lang niet zo bitter als een hoop van de andere repen met hetzelfde percentage. En omdat ik veel Ethiopische koffies drink -die ook veel fruittonen hebben- pikte ik dat op, iemand anders proeft waarschijnlijk iets heel anders. Maar je associeert dit soort smaken nu eenmaal met dingen die je kent.
Wat ik heel erg leuk en vooral bijzonder vind is dat je zo duidelijk het verschil tussen de twee oogsten kan proeven. Waar de grote merken mikken op een zo constant mogelijk product kunnen de kleine bedrijfjes juist de verschillen laten zien. Dat resulteert in het geval van de Ambanja Madagascar in eigenlijk twee verschillende repen die in grote lijnen toch veel met elkaar te maken hebben. In ieder geval is de 2015 versie ook weer een hele mooie reep waar ik er nog wel een paar van opeet dit jaar. En dan aan het einde van het seizoen kan ik met plezier uitkijken naar wat de 2016 versie gaat brengen.
No Comments