Het is augustus 2008 en ik sta, doorweekt tot op mijn onderbroek, te schuilen onder de poortjes van een brug in Berlijn. Wat een rotstad. Grijs, grauw, iedereen loopt maar met bier in z’n hand, het centrum is helemaal geen centrum en er is niks leuks te doen. Little did I know. Onvoorbereid, op doorreis naar Polen, de stad in bleek niet handig en het regende ook nog eens pijpenstelen. Dat Berlijn een rotstad was, heb ik vervolgens jaren volgehouden.
Tot 2014. Toen gaf ik Berlijn een tweede kans. Een week, in mijn eentje. En ik was verkocht. Enkele maanden erna ontmoette ik mijn lief, die mijn liefde voor Berlijn bleek te delen. Daarnaast bleek ook zijn broertje in Berlijn te wonen. Inmiddels is Berlijn ons tweede thuis en bezoeken we de stad minimaal twee keer per jaar. Het liefst zou ik nog veel vaker gaan, zeker omdat we ook oom en tante zijn van de twee allerleukste meisjes. De bewuste brug, de Oberbaumbrücke, is nu één van mijn lievelingsplekken in Berlijn.
Onlangs namen mijn vriend en ik Noskos en zijn zus mee naar ‘ons’ Berlijn. Of nou ja, we wilden dolgraag THE HAUS bezoeken, een groot tijdelijk streetartproject in een leegstaand kantoorpand. En rondom dat bezoek was er natuurlijk genoeg tijd en ruimte voor het ontdekken van fijne plekken in de stad.
Berlijners zijn vaak heel erg gehecht aan hun eigen kiez (wijk/buurt). Omdat een groot deel van hun (sociale) leven zich dus afspeelt vlakbij huis, vind je echt door de hele stad heen restaurantjes, koffietentjes, gekke winkeltjes en ander leuks. Dit hangt ook samen met de geschiedenis van de stad, omdat Berlijn eigenlijk ooit ontstaan is door het bij elkaar groeien van dorpen en natuurlijk door de jarenlange splitsing tussen Oost en West. Er is hierdoor eigenlijk geen stad waarin je beter kunt dwalen dan Berlijn. Ik ontdek altijd de leukste dingen door gewoon maar wat te lopen.
Niet dat ik geheel onvoorbereid op pad ga trouwens. Ik heb in mijn Foursquare lange lijsten met hotspots in Berlijn. Mijn grootste inspiratiebronnen zijn Marjolein (Berlijnblog) en Emma (Wat te doen in Berlijn). Deze twee Nederlandse dames wonen beiden al jaren in Berlijn en lijken soms niets anders te doen dan de allertofste plekken te ontdekken (wat een leven!).
Maar goed, ik mag ook niet klagen, want wat hadden we fijne dagen!
Taquería Ta’Cabrón & Kokomo
Die fijne dagen beginnen direct na aankomst. We arriveren op vrijdag aan het eind van de middag, dus er moet die avond natuurlijk gegeten worden. We nemen de metro richting Warschauer Strasse om van daaruit richting Kreuzberg te wandelen. Over, daar is hij weer, de Oberbaumbrücke! Op de Skalitzer Strasse vind je vervolgens een piepklein Mexicaans restaurantje. Wij aten er al eerder eens, samen met Emma en haar vriend Kees.
Tja, wat moet ik eigenlijk over Ta’Cabrón vertellen? Het feit dat ik er linea recta naar terug wilde zegt misschien al genoeg? Ze hebben er simpelweg authentiek en héél goed Mexicaans eten en fijne bijpassende drankjes, zoals horchata. En cocktails, natuurlijk. Bestellen doe je bij de bar, iets wat je trouwens heel veel ziet in Berlijn. Ta’Cabrón is daardoor ook misschien niet the place to be voor een romantisch dinertje, ergens is het een beetje een kruising tussen uit eten en fast food. Maar oef, zoooo lekker! En als je dan uiteindelijk de rekening moet betalen, loop je nog met een véél bredere grijns naar buiten, want Ta’Cabrón is zeer betaalbaar.
Tagueria Ta’Cabrón, Skalitzer Str. 60
Na lekker eten hoort een dessert. Op zoek naar een ijsje dus. Ik weet niet zeker meer of we Kokomo nu bij toeval vonden of via Foursquare, maar het was in ieder geval een goede vondst. Heel erg lekker ijs, superaardig personeel, wat wil je nog meer? Ze verkopen onder andere ijs met sesam-honingsmaak en die kunnen we je ernstig aanraden!
Kokomo, Görlitzer Straße 68
Aldemir Eis
Wrangelkiez, de buurt waarin Ta’Cabrón, Kokomo en ook Aldemir liggen, vind ik altijd een fijne buurt om een beetje doorheen te slenteren. Met onze buik nog vol van het Mexicaanse eten en het ijsje van Kokomo lopen we voorbij Aldemir Eis. Aldemir is wel een beetje een begrip in Berlijn en er staan altijd lange rijen. Maar wij hadden Kokomo al en dus liepen we eigenlijk door. Maarrr… Aldemir heeft naast hun loket voor schepijs ook een loket met prachtige ijsjes op een stokje. En soms moet je dan als foodblogger toch besluiten jezelf op te offeren. For science natuurlijk ;-). Heel naar, want deze ijsjes waren ook alweer zo lekker! Verderop in de straat zit trouwens ook nog California Pops, met soortgelijke ijsjes. Persoonlijk vond ik de ijsjes van Aldemir lekkerder dan die van California Pops, maar smaken verschillen dus doe vooral een vergelijkend warenonderzoek!
Aldemir Eis, Falckensteinstraße 7
We eindigen onze eerste avond in Berlijn met een wandeling terug over de Oberbaumbrücke, over het RAW Gelände (waar ik ook áltijd minstens 1x even heen moet als ik in Berlijn ben) en tot slot met een cocktail in de Blechbilderbar in de Simon-Dach Strasse.
Distrikt Coffee
De volgende ochtend beginnen we onze dag met een metroritje richting Mitte, waar we bij Distrikt Coffee hebben afgesproken met Leonieke, een gezamenlijke vriendin die toevallig ook nog nét in Berlijn is. Distrikt Coffee eindigt standaard hoog op lijstjes met goede koffie, fijne ontbijtjes en de beste brunchplekken in Berlijn en wordt dus druk bezocht. Reserveren is er niet mogelijk, dus soms moet je even geduld hebben voor je aan een tafeltje plaats kunt nemen. Je geduld wordt daarna wel beloond met goede koffie, vriendelijke bediening en hele fijne gerechten. Neem de pancakes, die zijn echt fantastisch!
Distrikt Coffee, Bergstr. 68
We hebben voor vandaag verder geen vastomlijnd plan en dus doen we eigenlijk gewoon weer the usual: lekker slenteren en hier en daar een leuk tentje uitproberen. Het is regenachtig en dus duiken we nog net iets vaker dan anders een koffietentje of iets anders leuks in. Zo ontdekken we vandaag onder andere de Bibliotheca-Culinaria, een tweedehands winkel vol kookboeken in allerlei talen. We vergapen ons aan mooie theepotjes en bijzondere theeën bij Paper & Tea en drinken kaffee und kuchen bij Pakolat, waar we met ons neus bovenop het raam van de keuken live kunnen bekijken hoe ze er keihard taarten staan te bakken.
Belyzium Chocolate
Het enige wat vandaag wel echt op onze Must Do staat is een bezoekje aan Belyzium. Deze tree to bar chocolademaker maakt dagelijks kleine batches chocoladerepen en andere producten van cacaobonen die ze direct afnemen van cacaoplantages in Belize. Belyzium heeft naast de winkel/chocolaterie in Duitsland een laboratorium in Californië waar ze hun recepten ontwikkelen en perfectioneren. Ze benaderen chocolade bijna wetenschappelijk en dat levert mooie producten op.
We worden in de winkel bijzonder hartelijk ontvangen en mogen van alles proeven en vragen. Erg onder de indruk zijn we van de Belyzium Tabu. Deze chocolade wordt met een special proces gemaakt en is niet getemperd. Door de bijzondere bewerkingswijze moet je deze chocolade koel bewaren, in tegenstelling tot je normale chocolade. Dat is meteen een nadeel, want wat zouden we enorm graag hier iets van mee terug willen nemen. Ik kan eigenlijk niet omschrijven hoe het precies smaakt, het is een enorme smaakexplosie. Heel vol, romig, totaal anders van structuur. Heel bijzonder.
Verder zijn er truffels, ijs, thee, bonen, nibs en natuurlijk diverse repen verkrijgbaar bij Belyzium. De repen zijn ook van zeer hoge kwaliteit en worden gemaakt met een prachtige unieke mal. Dit is zo’n winkel waarvan ik vermoed dat ik er een vaste klant ga worden. Alleen al om die Tabu nog eens te kunnen eten!
Belyzium organiseert wekelijks chocoladeworkshops waar je alles leert over het productieproces van bean-to-bar chocolade en je uiteindelijk naar huis gaat met een reep die je zelf gemaakt hebt.
Belyzium Chocolate, Lottumstraße 15
Quà Phê
Nog een erg leuke ontdekking vandaag bleek Quà Phê. Je kunt in Berlijn op heel veel plekken Vietnamees eten. Van onooglijke tentjes met formicatafeltjes waar je voor 5 euro geweldig kunt lunchen tot tourist traps en alles er tussenin. Quà Phê bevindt zich in Mitte en focust zich niet alleen op Vietnamees eten, maar ook op koffie! Je kunt er plaatsnemen op lage krukjes en kussentjes op de vensterbank of aan lange tafels met banken. Quà Phê is open vanaf 9 uur ’s morgens tot 9 uur ’s avonds en dat betekent dat je er zowel voor ontbijt, lunch als diner terecht kunt.
We delen er met zijn vieren wat steamed buns en drinken Vietnamese filterkoffie en Vietnamese ijskoffie. Ook deze gaat op de lijst om nog eens naar terug te gaan, want er staan nog zoveel meer lekkere dingen op de kaart. Ze hebben bijvoorbeeld ook diverse zoetigheden en ik ben ook wel erg benieuwd naar hun ontbijtopties.
Quà Phê, Max-Beer-Str. 37
Na heel wat kilometers in de benen wandelen we door de Kollwiztkiez, langs de Kulturbrauerei en eindigen voor een avondmaal bij Hirch & Eber, waar we prima burgers eten die nu eens niet van een koe, varken of kip zijn gemaakt, maar van wild! We besluiten de dag met een ijsje bij Hokey Pokey, één van de beste ijssalons van Berlijn.
Markthalle Neun
Onze tweede volledige dag in Berlijn is “streetart-dag”. We hebben voor 17:00 een reservering voor een tour door THE HAUS en voor de rest van de dag heb ik ook wat mooie streetart locaties uitgezocht. Maar, we beginnen natuurlijk niet met een lege maag ;-) We hebben met de familie afgesproken bij Markthalle Neun om daar met z’n allen te ontbijten/brunchen.
Markthalle Neun werd in 1891 geopend, als 9e in een serie van overdekte markthallen gebouwd tussen 1886 en 1892. De markthallen zijn een tijd in onbruik geweest, stalletjes kwamen leeg te staan en de hallen werden gevuld met discountwinkels en supermarkten. Tegenwoordig is Markthalle Neun opnieuw een bruisende locatie met streetfoodmarkten, weekmarkten, ontbijtmarkten en allerlei andere evenementen. Tijdens de zondagse brunches staan er stalletjes met allerlei verschillende keukens en gerechten, van vegan wraps tot BBQ tot burgers tot pancakes en omeletjes. Ideaal om met een groep te gaan brunchen, want er is voor ieder wat wils en het is heerlijk om tussen alle stalletjes rond te wandelen op zoek naar iets lekkers. Als je vroeg komt, kun je gemakkelijk een tafeltje vinden die je als basis kunt gebruiken om iedereen een beetje bij elkaar te houden. Voor kinderen is er een klein speelhoekje.
Markthalle Neun, Eisenbahnstr. 42
BRLO Brwhouse
Na een fantastisch bezoek aan THE HAUS haasten we ons naar BRLO Brwhouse. Zoals de naam al verklapt is dit een brouwerij, met daarbij natuurlijk een biergarten. Maar er is ook een restaurant bij en Marjolein van Berlijn-blog tipte me dat we hier écht eens heen moesten. Thuis had ik al een blik op de menukaart geworpen en ontdekt dat er barbecuegerechten op de kaart staan. Het koste me dus erg weinig moeite om Noskos te overtuigen dat we hier heen moeten.
Het concept bij BRLO gaat eigenlijk uit van groentengerechten als main, aangevuld met vlees en/of bijgerechten. Naar gelang het aantal personen waarmee je bent kies je voor de S, M of L versie en vervolgens deel je al deze gerechten gezellig met de hele tafel. Wij maken geen gebruik van dit concept, want met vlees uit de smoker en een Noskos aan tafel ga je natuurlijk niet voor een hoofdgerecht met groente ;)
Onze tafel werd dus gevuld met een aantal van de vleesgerechten en wat bijgerechten zoals pulled mushroom en creamed-corn. En ere wie ere toekomt, Marjolein had niets teveel gezegd! Het was zó lekker! De creamed-corn en dry aged pork belly bestelden we zelfs nog een keer, zo lekker was het.
Mijn lief en ik bestelden ook nog een proeverijtje van verschillende bieren en konden niet anders dan concluderen dat BRLO ook prima biertjes brouwt.
BRLO is populair, dus reserveren is aan te raden. Voor ons stond er een tafeltje voor vier klaar met een blik de keuken in, altijd tof! Het restaurant van BRLO is trouwens gemaakt van zeecontainers, wat echt een hele gave sfeer geeft. En het betekent dat ze alles zo weer af kunnen breken en weer in kunnen pakken, want BRLO kan maar een paar jaar blijven op de plek waar ze nu zitten.
BRLO Brwhouse, Schöneberger Straße 16
Ungeheuer Neukölln
Ons bezoek aan Berlijn zit er alweer bijna op, maar niet voordat we nog afsluiten met een typisch Berlijns ontbijtje. Ik ben echt heel erg fan van de buiten-de-deur-ontbijtcultuur in Berlijn. Met name op zondagen zitten alle ontbijtgelegenheden overvol. De winkels in de stad zijn dan gesloten, dus wat is er dan beter dan je dag heerlijk beginnen met familie of vrienden en een uitgebreid ontbijtje. Ultieme verwennerij!
Ungeheuer heb ik ontdekt op één van onze eerdere trips en beviel toen uitstekend. We sliepen er tijdens die reis in de buurt en maakten de fout de dag erna ergens anders te gaan eten. Dat was teleurstellend en sindsdien heb ik heimwee naar Ungeheuer. En terecht, want ook dit keer beviel het er weer prima. Vriendelijk personeel, uitgebreid ontbijt van prima kwaliteit en lekkere koffie.
Ook hier is het aan te raden te reserveren, zeker in het weekend of als je met meer dan 2 personen bent.
Ungeheuer Neukölln, Emser Straße 23
Voor we echt richting Nederland gaan rijden maken we nog een korte stop op mijn lievelingsplek in Berlijn: Tempelhof. Dit in onbruik geraakte vliegveld is tegenwoordig in gebruik als een soort park en ik moet hier echt altijd even heen. Liefst met mooi weer, een biertje, wat snacks en een boek. Of met een burger van Schiller Burger, even verderop. Of een ijsje van Mos Eisley. Lekker genieten van de enorme ruimte, van mensen die er vliegeren en skaten, van kindjes die er leren fietsen en gezinnen die er barbecueën. Dit keer regent het helaas en houden we het bij een kort wandelingetje. We slaan tot slot nog wat kaneelbroodjes en ander lekkers in bij Café Kanel en moeten dan helaas écht op weg richting Nederland. Tot snel Berlijn!
No Comments