Dit recept is uit het prachtige bakboek Sweet van Yotam Ottolenghi waar deze citroencakejes met blauwe bessen en amandelen ‘teacakes’ worden genoemd. Dit omdat ze zo verschrikkelijk lekker bij een kopje thee smaken. Wat ons betreft smaken ze bij koffie overigens net zo lekker.
Browsing Tag
Ottolenghi
Als je geen zin hebt om afgezaagde cadeautjes voor je vriend of vriendin te kopen, maar voor je Valentijn eens iets anders wilt doen bak dan deze overheerlijke Perzische liefdescakes uit Sweet, het nieuwe bakboek van Yotam Ottolenghi.. Voor je geliefde met een glutenallergie is dit helemaal een liefdevol cadeau, want door het gebruik van amandel- en boekweitmeel zijn deze cakejes ook nog eens glutenvrij. Twee vliegen in een klap dus.
Ze heten Perzische liefdescakes, maar waarom is niet geheel duidelijk. Een verklaring is, dat een Franse dame verliefd was op een Perzische prins en om haar liefde te tonen bakte zij een cake voor hem. Hij had echter een allergie voor een van de door haar gebruikte ingrediënten en na een paar happen viel hij dood neer. Of het waar is of niet, het is een mooie verklaring voor deze naam.
Gisteren viel ‘Sweet’ bij ons in de bus, het nieuwste boek van Yotam Ottolenghi en Helen Goh. Na zijn eerdere boeken -onder andere Plenty, Plenty More en Nopi– heeft hij samen met Helen nu een bakboek geschreven.
Evenals bovenstaande boeken is Sweet een plaatje van een boek, 368 bladzijden dik, prachtige foto’s, mooie recepten en bij alle recepten nuttige tips. Deze bevatten hoe lang je het gebak kunt bewaren, welke bakspullen je moet gebruiken en of het noten- of glutenvrij is. Voor de weinige mensen die echt last hebben van gluten is er goed nieuws want bij toeval staan er in Sweet 30 glutenvrije recepten. En dat is best veel wetende dat er zo’n 120 zoete gerechten in dit boek staan.
In het kader van meer groenten eten maakte ik deze geroosterde bloemkool met chorizo en groene olijven.
Voordat ik vorig jaar aan mijn boek begon wandelde ik ongeveer tien tot twintig kilometer per week en at ik vrij gezond. Omdat het schrijven in korte tijd moest gebeuren schoot het wandelen er een beetje bij in en ben ik ongemerkt een paar kilo aangekomen. Niets wereldschokkends hoor, ik pas nog steeds in mijn broeken, maar ik wil dat wel weer kwijt. Vandaar mijn beslissing om weer meer groenten in mijn menu op te nemen.
Met kerst eten we hier meestal één dag konijn en één dag kalkoen van de barbecue. Maar toen ik een tijdje geleden bij mijn vaste slager was waren die heel erg enthousiast over het hertenrack dat ze hadden. Tijdens mijn speurtocht naar een mooi recept kwam ik bij Yotam Ottolenghi terecht. Hij maakt een gerecht met hertenfilet, maar een rack is natuurlijk niets anders dan een filet met een deel van de ribben er nog aan en zo ontstond mijn versie, hertenrack met labneh en bramensaus.
Ik wil wat meer variatie in mijn eten aanbrengen en andere gerechten uitproberen. Nou heb ik gelukkig een vriendin die eten vanuit een andere hoek benadert. Bij mij is het toch meestal vlees dat de boventoon voert, bij haar zijn dat groentes. Tijdens een gezamenlijke kooksessie kwamen we bij deze freekeh pilav uit het boek Plenty van Yotam Ottolenghi terecht.